Jaarlijks vindt men in België 300 à 350 ton niet ontplofte munitie. Ongeveer 70% ervan is afkomstig uit de Eerste Wereldoorlog en hiervan bevat ca. 6 % een toxische lading.
De niet ontplofte munitie die wordt gevonden, betreft voor het overgrote deel “toevalsvondsten” die worden gedaan door landbouwers of door arbeiders die infrastructuurwerken uitvoeren in de (water)bodem.
In tegenstelling tot wat velen denken, is deze munitie inwendig nog in zeer goede staat zodat ze nog steeds kan ontploffen wanneer ze op ongepaste wijze gemanipuleerd wordt.
Deze “toevalsvondsten” worden door DOVO geïdentificeerd, geneutraliseerd, geëvacueerd en vernietigd.
Het preventief opsporen van niet ontplofte munitie behoort niet tot de taken van DOVO en wordt daarom meer en meer uitgevoerd door CTE-opsporingsbedrijven.
Op plaatsen waar niet-ontplofte munitie mogelijk aanwezig is, is het preventief opsporen ervan - en bijgevolg ook het vermijden van accidentele ontploffingen- een veiligheidsmaatregel die ongevallen kan vermijden.
Grosso modo kan de niet ontplofte munitie onderverdeeld worden in:

• Artillerie munitie en mortieren: zij vormen het overgrote deel en zijn afkomstig uit de Eerste Wereldoorlog en de Tweede Wereldoorlog. Veelal komen ze voor in de Westhoek op toenmalige strategische plaatsen zoals forten, havens, … Ze kunnen een conventionele of een toxische lading bevatten.

Afhankelijk van de aard van de bodem vindt men ze terug tot op een diepte van 3 à 4 m onder het oorspronkelijke maaiveld.

• Munitie van kleiner kaliber (geweerpatronen, mijnen, hand- en geweergranaten): ze zijn afkomstig uit de Eerste Wereldoorlog en uit de Tweede Wereldoorlog en ze bevonden zich op of net onder het oorspronkelijke maaiveld.
• Vliegtuigbommen met een conventionele lading die varieert enkele kilogrammen tot meerdere tonnen springstof. Afhankelijk van de aard van de bodem kunnen ze zich tot 7 m onder het oorspronkelijke maaiveld bevinden.

Tenslotte vermelden we nog dat we België ook regelmatig “munitiedumps” vinden. Het betreft stortplaatsen op het land en in het water waar men na het beëindigen van voornamelijk de Eerste Wereldoorlog niet ontplofte munitie heeft “gestockeerd” bij gebrek aan middelen om ze te vernietigen.

Consulteer onze bommenkaart.


​